Adherence to guidelines in ambulatory patients with mild heart failure and associated organisational factors
Chronisch hartfalen is een ongeneeslijke hartziekte waarbij de pompkracht van het hart geleidelijk afneemt. De behandeling bestaat uit diverse medicijnen en leefstijladviezen die vermeld staan in diverse richtlijnen voor zorgverleners. Hoe beter de behandeling verloopt volgens deze richtlijnen, des te beter lukt het om opname van de patiënt in het ziekenhuis te voorkomen en des te kosteneffectiever is de zorg voor mensen met hartfalen. In Nijmegen is geïnventariseerd hoe goed de zorgverleners de richtlijnen voor de behandeling van hartfalen opvolgen. Hiervoor zijn de behandelgegevens bestudeerd van 551 patiënten met hartfalen, afkomstig uit 42 huisartsenpraktijken. Hieruit blijkt onder andere dat de aanbevolen doses medicijnen zelden worden gehaald. Ook krijgt minder dan de helft van de patiënten advies over lichamelijke inspanning of het advies het water- en zoutgebruik te verminderen. Weinig huisartspraktijken beschikken over speciale hart- en vaatziektenspreekuren. De conclusie luidt dat de behandeling van chronisch hartfalen ruimte tot verbetering biedt.
Verslagen
Eindverslag
Nederlandse samenvatting / Summary in Dutch
Achtergrond. Recente richtlijnen geven aan wat optimaal klinisch handelen is bij patiënten met chronisch
hartfalen. Geïntegreerde zorg lijkt kosten-effectief in deze groep, vooral omdat dit het aantal en de duur van ziekenhuisopnames vermindert. Veel ambulante patiënten met mild hartfalen ontvangen zorg in verschillende settingen tegelijkertijd of volgtijdelijk. Informatie en scholing van zorgverleners omtrent de richtlijnen is een voorwaarde voor navolging van de richtlijnen, maar ook organisatorische factoren zijn mogelijk van invloed. Onderzoeksvragen. Deze cohort studie had tot doel om inzicht te geven in de huidige praktijk, om de potentiële doelmatigheid van verbeterde richtlijn navolging te bepalen, en om organisatorische factoren te identificeren die samenhangen met betere implementatie. Design.
Prospectief observationele studie. Studie populatie. Minimaal 200 patiënten met mild hartfalen (diagnose
door huisarts) zouden worden gerekruteerd in 40 praktijken en 12 maanden gevolgd. Er was geen experimentele interventie. Uitkomst en procesmaten. Primaire gezondheidsuitkomsten waren mortaliteit, ziekenhuisopname en patiënt gerapporteerde kwaliteit van leven. Aspecten van ontvangen medische zorg (proces indicatoren) werden gedocumenteerd met gestructureerde formulieren op basis van
medisch dossiers in de huisartspraktijk. Een economische evaluatie onderzocht de potentiële doelmatigheid van verbeterde navolging van richtlijnen. Organisatie factoren waren afkomstig uit theorieën over disease management, organisatiecultuur en economische theorie. Een korte vragenlijst bij zorgverleners werd gebruikt om deze factoren in kaart te brengen. Power/data analysis. De studie had de power om percentages te schatten met een nauwkeurigheid van tenminste 8%. Beschrijvende en multi-niveau regressie analyses werden uitgevoerd. Gezondheidsuitkomsten en proces indicatoren,
die richtlijnnavolging weergeven, vormen de afhankelijke factoren in deze analyses.
Economische evaluatie. De potentiële kosten-effectiviteit van optimale richtlijn navolging werd bepaald door patiënten met goede richtlijn navolging te vergelijken met patiënten met slechte richtlijn navolging. Een multiniveau
analyse werd gebruikt met zowel totaal aantal QUALY's als totale medische kosten in de observatie
periode als afhankelijke factoren.
Achtergrond. Recente richtlijnen geven aan wat optimaal klinisch handelen is bij patiënten met chronisch hartfalen. Geïntegreerde zorg lijkt kosten-effectief in deze groep, vooral om dit het aantal en de duur van ziekenhuisopname's vermindert. Veel ambulante patiënten met mild hartfalen ontvangen zorg in verschillende settingen tegelijkertijd of volgtijdelijk. Informatie en scholing van zorgverleners omtrent de richtlijnen is een voorwaarde voor navolging van de richtlijnen, maar ook organisatorische factoren zijn mogelijk van invloed.
Onderzoeksvragen. Deze cohort studie had tot doel om inzicht te geven in de huidige praktijk, om de potentiele doelmatigheid van verbeterde richtlijn navolging te bepalen, en om organisatorische factoren te identificeren die samenhangen met betere implementatie.
Design. Prospectief observationele studie
Studie populatie. Minimaal 200 patienten met mild hartfalen (diagnose door huisarts) zouden worden gerecruteerd in 40 praktijken en 12 maanden gevogld. Er was geen experimentele interventie.
Uitkomst en procesmaten. Primaire gezondheidsuitkomsten waren mortaliteit, ziekenhuisopname en patient gerapporteerde kwaliteit van leven. Aspecten van ontvangen medische zorg (proces indicatoren) werden gedocumenteerd met gestructureerde formulieren op basis van medisch dossiers in de huisartspraktijl. Een economische evaluatie onderzocht de potentiele doelmatigheid van verbeterde navolging van richtlijnen. Organisatie factoren waren afkomstig uit theorieën over disease management, organisatiecultuur en economische theorie. Korte vragenlijst bij zorgverleners werden gebruikt om deze factoren in kaart te brengen.
Power/data analysis. De studie had de power om percentages te schatten met een nauwkeurigheid van tenminste 8%. Beschrijvende en multi-niveau regressie analyses zullen worden uitgevoerd. Gezondheidsuitkomsten en proces indicatoren, die richtlijnnavolging weergeven, vormen de afhankelijke factoren in deze analyses.
Economische evaluatie. De potentiele kosten-effectiviteit van optimale richtlijn navolving werd bepaald door patiënten met goede richtlijn navolging te vergelijken met patiënten met slechte richtlijn navolging. A multiniveau analyse werd gebruikt met zowel totaal aantal QUALY's als totale medische kosten in de observatie periode als afhankelijke facotren.