The THumb osteoarthritis Exercise TriAl (THETA); a multicenter, randomized controlled trial on exercise therapy with an orthosis compared to an orthosis alone in patients with thumb base osteoarthritis
In dit onderzoek hebben we het effect van een combinatie van spalk- en oefentherapie onderzocht bij patiënten met duimbasisartrose. We onderzochten of de combinatiebehandeling meer afname in pijn gaf dan alleen spalktherapie en hoeveel patiënten later alsnog werden geopereerd. Operaties voorkomen is zinvol, omdat het herstel lang duurt, het wisselende resultaten geeft, en operaties kostbaar zijn.
In dit onderzoek met vijf deelnemende behandelcentra hebben we 166 patiënten door loting toegewezen aan één van beide behandelingen en hen gevolgd over de tijd. Beide groepen verbeterden en slechts een zeer klein deel had alsnog een operatie nodig. Er was geen verschil tussen de groepen in pijn en het aantal mensen dat alsnog werd geopereerd. Wel waren patiënten die de combinatiebehandeling kregen meer tevreden met het behandelresultaat, ze hadden betere ervaringen met zorg en de combinatiebehandeling was ruim €800 goedkoper. We raden dus de combinatiebehandeling aan voor deze groep patiënten.
Richtlijn
Bekijk de bijbehorende richtlijn in de FMS Richtlijnendatabase.
Verslagen
Eindverslag
Achtergrond: Voorafgaand aan dit onderzoek was de (kosten-)effectiviteit van een combinatie van spalk- en oefentherapie vergeleken met alleen spalktherapie op pijn en conversie naar chirurgie bij patiënten met duimbasis (CMC-1) artrose (OA) onbekend.
Doelstelling(en): Het primaire doel van dit onderzoek was onderzoeken of een combinatie van spalk- en oefentherapie leidt tot minder pijn op 3 maanden en een lagere conversie naar chirurgie binnen 1 jaar vergeleken met alleen spalktherapie bij patiënten met CMC-1 OA. Secundaire uitkomsten waren kosteneffectiviteit, kosten, health-related quality of life, handfunctie/activiteiten van het dagelijks leven, tevredenheid met het behandelresultaat, return to work, knijp- en pinchkracht, range of motion (ROM), patiëntervaringen met zorg en psychologische factoren. Ook onderzochten we de onafhankelijke associatie van uitkomstverwachtingen, behandelfrequentie, ervaren aandacht, ervaringen met zorg (PREM), psychologische factoren en knijp- en pinchkracht met pijn op 3 maanden.
Onderzoeksdesign: Multicenter, single-blinded randomized controlled trial. De primaire uitkomsten waren pijn op 3 maanden (gemeten met de subschaal pijn van de Michigan Hand outcomes Questionnaire (MHQ)) en conversie naar chirurgie binnen 1 jaar.
Deelnemers/participanten: Volwassen patiënten kwamen in aanmerking als ze CMC-1 OA Eaton stadium 2 of hoger hadden en het behandelcentrum konden bezoeken. Exclusiecriteria waren secundaire CMC-1 OA, comorbiditeit of operatie in voorgeschiedenis interfererend met de behandeling of uitkomst, steroïde-injectie in hand of pols <6 weken vóór inclusie, eerdere behandeling voor CMC-1 OA, en onvoldoende begrip van de Nederlandse of Engelse taal.
Interventie: Een combinatie van spalk- en oefentherapie (bestaande uit wekelijkse therapiesessies en thuisoefeningen) vergeleken met alleen spalktherapie.
Resultaten: We includeerden 166 patiënten; 81 waren in de spalk- en oefentherapiegroep en 85 in de spalktherapiegroep. Beide groepen verbeterden in pijn op 3 maanden (p<0.001), maar er was geen verschil tussen de groepen. In de spalk- en oefentherapiegroep was de conversie naar chirurgie 4.9% (n=4) en in de spalktherapiegroep 9.4% (n=8), dit verschil was echter niet significant (p=0.416) door het lage aantal events. De spalk- en oefentherapiegroep had betere tevredenheid met het behandelresultaat op 3 maanden (p=0.004) en PREM op 6 weken en 3 maanden (p=0.005-0.011). Ook waren de totale kosten van de gecombineerde behandeling €827,22 lager dan de kosten van alleen spalktherapie. Er waren geen verschillen in de andere secundaire uitkomsten. De baseline MHQ pijnscore (beta coefficiënt 0.49 [95% CI: 0.32 tot 0.67], p<0.001), hoeveelheid verbetering in handknijpkracht (0.72 [0.11 tot 1.34], p = 0.021) en baseline ziekteperceptie gemeten met de Brief Illness Perception Questionnaire (-0.34 [-0.65 tot -0.02], p = 0.036) waren onafhankelijk geassocieerd met de MHQ pijnscore op 3 maanden.
Discussie: Zowel de combinatie van spalk- en oefentherapie als spalktherapie alleen leiden tot goede verbeteringen in pijn, er was echter geen verschil tussen de twee verschillende behandelingen. Conversie naar chirurgie was laag in beide groepen en het laagst in de spalk- en oefentherapiegroep, echter hadden we onvoldoende statistische power om een significant verschil aan te tonen. We vonden betere uitkomsten op tevredenheid met het behandelresultaat, ervaring met de zorg, en lagere kosten voor de spalk- en oefentherapiegroep in vergelijking met de spalktherapiegroep. Onze aanbeveling is dan ook dat beide behandelingen kunnen worden overwogen, waarbij de combinatiebehandeling de voorkeur geniet vanwege hogere tevredenheid, betere patiëntervaringen en (aanzienlijk) lagere kosten. Het verdient de aanbeveling om de combinatiebehandeling te vergoeden vanuit de basisverzekering, omdat deze behandeling goedkoper is dan de controle interventie.