IMPROVING MOBILITY IN DIABETIC PATIENTS THROUGH RESISTANCE TRAINING
In de studie zijn 98 mensen geïncludeerd. Deze deelnemers zijn willekeurig verdeeld over een experimentele groep (n=51) en een controle groep (n=47). Daarnaast is een groep van 39 mensen met diabetes type 2 (DM2) maar zonder neuropathie als een referentiegroep geïncludeerd.
De experimentele groep volgde gedurende 24 weken een krachttrainingsprogramma, de controlegroep oefende niet. Het trainingsprogramma bestond uit wekelijks één groepssessie onder leiding van een fysiotherapeut en twee thuistrainingen. De deelnemers kregen een instructieboekje mee voor de thuistrainingen. Uit de resultaten van de studie kan o.a. geconcludeerd worden dat polyneuropathie bij mensen met diabetes type II niet leidt tot meer spierkrachtverlies noch tot meer beperkingen van mobiliteit. En dat het aangeboden krachttrainingsprogramma effectief is in het verbeteren van de kracht in knie- en enkelgewrichtspieren.
Producten
Auteur: IJzerman, T.H., Schaper, N.C., Melai, T., Meijer, K., Willems, P.J.B., Savelberg, H.H.C.M.
Magazine: Diabetes Research & Clinical Practice
Auteur: Melai, T., Schaper, N.C., IJzerman, T.H., De Lange, A.H.L., Willems, P.J.B., Lima Passos, V., Lieverse, A.G., Meijer, K. and Savelberg, H.H.C.M.
Magazine: Journal of Foot and Ankle Research
Auteur: IJzerman, T.H., Schaper, N.C., Melai, T., Blijham, P., Meijer, K. and Savelberg, H.H.C.M.
Magazine: Muscle and Nerve
Verslagen
Eindverslag
In dit project is onderzocht of een krachttrainingsprogramma spierkracht van mensen met diabetische polyneuropathie vergroot en of zo’n toename in spierkracht leidt tot een grotere mobiliteit en kwaliteit van leven.
In de studie zijn 98 mensen met diabetische polyneuropathie (DPN) geïncludeerd. Deze deelnemers zijn willekeurig verdeeld over een experimentele groep en een controle groep. Daarnaast is een groep van 39 mensen met diabetes type 2 (DM2) maar zonder neuropathie als een referentiegroep geïncludeerd.
De experimentele groep volgde gedurende 24 weken een krachttrainingsprogramma, de controlegroep oefende niet. Het trainingsprogramma bestond uit wekelijks één groepssessie onder leiding van een fysiotherapeut en twee thuistrainingen. De deelnemers kregen een instructieboekje mee voor de thuistrainingen. Tijdens de groepssessie werd spierkracht getraind; ook werd aandacht geschonken aan het bewegen in het dagelijkse leven. Tijdens de eerste 12 weken van de trainingsperiode was de krachttraining gericht op onderbeenspieren, in de tweede 12 weken ook op de bovenbeenspieren. Met het oog op het bevorderen van therapietrouw, was de training dusdanig vormgegeven dat de belasting vanaf een relatief laag niveau werd opgebouwd en dat de verschillende trainingsmomenten gemakkelijk in het normale leven ingepland konden worden.
Voorafgaand aan de training, na 12 en 24 weken en na 1 jaar werd de kracht van onder- en bovenbeenspieren gemeten. De mobiliteit werd mobiliteit bepaald d.m.v. de 6minutenwandeltest (6MWT) en timed up and go test (TUGT) en de PASE-vragenlijst. Aan de hand van vragenlijsten (SF36) werd de kwaliteit van leven gescoord. De spierkracht werd met behulp van een dynamometer gemeten. De maximale, isometrische kracht van kniestrekkers en –buigers en van enkelplantair- en –dorsaalflexoren werd gemeten. Ook werd in een isokinetisch protocol, waarbij de deelnemers hun enkel- respectievelijk kniegewricht 30 maal bogen en strekten, de vermoeidbaarheid van deze spiergroepen getest. Tijdens de 6MWT liepen de deelnemers over een 220m lang, indoor parcours. Daarbij kregen ze de opdracht om wandelend in 6 minuten een zo groot mogelijk afstand af te leggen. De TUGT meet de tijd nodig om op te staan uit een stoel, 3m te lopen, om te draaien, terug te lopen en weer te gaan zitten.
In oktober 2010 zijn de laatste metingen afgerond. Van de geïncludeerd DPN-deelnemers heeft 55% deelgenomen aan de metingen van het vierde en laatste meetmoment. In de interventiegroep was het aantal uitvallers groter dan in de controle groep. Zeven van de 27 uitvallers in de experimentele groep, viel uit vanwege van fysiek ongemak als gevolg van de training. In de controlegroep vielen 17 deelnemers uit.
Voorafgaand aan de training was de spierkracht in de DPN groep vergelijkbaar aan die in de DM2 groep, ook kwaliteit van leven en mobiliteit verschilden niet tussen de groepen. Na de trainingsperiode was zowel de spierkracht als de mobiliteit van de deelnemers in de experimentele groep significant verbeterd, hun kwaliteit van leven veranderde niet. De spierkracht, mobiliteit en kwaliteit van leven van de deelnemers met diabetische polyneuropathie in de controle groep veranderde niet. De spieren werden door de training niet beter bestand tegen vermoeidheid.
Uit de resultaten van de studie kan geconcludeerd worden dat:
- polyneuropathie bij mensen met diabetes type II niet leidt tot meer spierkrachtverlies noch tot meer beperkingen van mobiliteit.
- het aangeboden krachttrainingsprogramma effectief is in het verbeteren van de kracht in knie- en enkelgewrichtspieren.
- het eerste deel van de het trainingsprogramma voldoende is om enkelgewrichtspierkracht te verbeteren en dat dit gepaard gaat met een verbetering van de mobiliteit.
- veranderingen in spierkracht en mobiliteit duurzaam lijken te zijn; in ieder geval zijn de verbeteringen een half jaar na de beëindiging van het trainingsprogramma nog aanwezig.
- het interventieprogramma niet bij alle d
jaar4
In de afgelopen verslagperiode (1aug2008-31juli2009) is met name tijd en energie gestoken in het recruteren van nieuwe proefpersonen, het trainen van deze proefpersonen en uitvoeren en verwerken van de verschillende metingen aan de deelnemers van de studie. In het najaar van 2008 is de eerste interventiegroep in Eindhoven van start gegaan. Inmiddels zijn ook de 12- en 24-weekse metingen van deze groep afgerond. De deelnemers uit de tweede Maastrichtse groep zijn in het najaar van 2008 teruggekomen voor de 1-jaar follow-up metingen. In de eerste helft van 2009 zijn twee extra onderzoeksassistenten aangesteld (op eigen kosten van de onderzoeksgroep) om de instroom van deelnemers in de studie te bespoedigen. Dit heeft tot resultaat gehad dat alle deelnemers nu gerecruteerd zijn. In Maastricht zijn 40 mensen met diabetische polyneuropathie (DPN) ingestroomd en 18 deelnemers met diabetes mellitus zonder polyneuropathie (DM). Zeven mensen staan nog ingepland om de komende weken gescreend te worden. Daarbij wordt vast gesteld of ze in de DPN of DM kunnen participeren; zeer waarschijnlijk komen al deze deelnemers in de DPN-groep. In totaal zijn dan Maastricht dan 65 mensen ingestroomd. In Eindhoven zijn 31 DPN-deelnemers ingestroomd en 32 deelnemers met vermoedelijk DPN. De deelnemers met vermoedelijk DPN worden momenteel gescreend, ervaring leert dan 80% (24 van 32) daadwerkelijk DPN heeft. De overigen zullen in de DM-groep participeren. De DPN-ers zullen in augustus de eerste metingen ondergaan. Daarnaast zijn in Eindhoven 12 mensen met diabetes zonder polyneuropathie geïncludeerd. Dus in totaal zijn nu 140 proefpersonen in de studie opgenomen; 78 mensen met DPN, 30 met DM en 32 waarvan naar verwachting 24 in de DPN en 8 in de DM-groep opgenomen zullen worden. Van de 35 deelnemers die op dit moment alle metingen gehad zouden moeten hebben, hebben 28 daadwerkelijk de studie voltooid.
Inmiddels zijn de data van alle tot nu toe uitgevoerde metingen verwerkt en opgeslagen in een daarvoor ontworpen database. In aanvulling op vorig jaar zijn ook de isokinetische spierfunctiemetingen en spieractivatie tijdens de 6 minuten looptest verwerkt. De database bevat nu gegevens:
- over bloedparameters en algemene gezondheidstatus
- isometrische spierkrachtgegevens, en data over spierkrachtontwikkeling tijdens een contractie.
- isokinetische spierkracht en vermoeidheid
- data over het functionele prestatievermogen, 6minuten-looptest, timed get-up and go
- gegevens over spieractivatiepatronen en verandering daarin tijdens een 6minuten looptest.
- kwaliteit van leven en dagelijkse activiteit.
Het werk aan het systematic review is afgelopen jaar weer opgepakt en ook is er een opzet gemaakt voor een reeks van artikelen die aangeboden zullen worden aan internationale, wetenschappelijke tijdschriften. Op uitnodiging van de Dokuz Eylul University in Izmir is door dr. Savelberg een eendaagse workshop Diabetic Gait verzorgd in Izmir voor de School of Rehabilitation and Physical Therapy. Savelberg, IJzerman en Melai hebben presentatie over de delen van de studie zijn verzorgd tijdens het ESMAC congres in Antalya, het Rehabilitation: Mobility, Exercise & Sports Congres in Amsterdam en het International Society of Biomechanics-congres in Kaapstad.