Ongelijkheid in sport en bewegen onder COVID19: De impact van sport voor een veerkrachtige samenleving

De onderzoeksuitkomsten laten een toegenomen ongelijkheid in sportdeelname zien. Dit bevestigt het beeld dat door COVID-19 de meest ‘kwetsbare’ groepen het hardst in hun sportgedrag zijn getroffen, zoals dat ook in eerdere crisissen zichtbaar was. Beschikken over minder hulpbronnen (financieel, (sportief) sociaal netwerk, tijd, sportrepertoire, enz.) maakt het voor hen gemiddeld gezien moeilijker om eventuele drempels voor sportdeelname te overwinnen. Terugveren naar oude sportpatronen of nieuwe sporten opstarten is daardoor minder vanzelfsprekend. Hoewel gemeenten en buurtsportcoaches acties hebben ondernomen om inwoners (weer) aan het sporten en bewegen te krijgen, blijken deze niet toereikend te zijn voor ‘kwetsbare’ doelgroepen. Daarnaast lijken vooral verenigingen in zogenaamde ‘lage-statuswijken’ kwetsbaarder te zijn geworden, onder andere door grotere drop-out. Gerichte verenigingsondersteuning en inzet van buurtsportcoaches lijkt essentieel om de mogelijkheden voor sportdeelname bij ‘kwetsbare’ groepen te vergroten. De uitkomsten van het onderzoeksprogramma onderstrepen dat extra actie nodig is om de groeiende ongelijkheid tegen te gaan.